deconota
- deconotá vb., ind. prez.1 sg. deconotéz, 3 sg. şi pl. deconoteáză; conj. prez. 3 sg. şi pl. deconotéze; ger. deconotândTrimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortograficDECONOTÁ vb. tr. a descifra o conotaţie. (< de1- + conota/ţie/)Trimis de raduborza, 15.09.2007. Sursa: MDN
Dicționar Român. 2013.
Look at other dictionaries:
deconotator — deconotatór adj. m., pl. deconotatóri; f. sg. şi pl. deconotatoáre Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic DECONOTATÓR, OÁRE adj. care deconotează. (< deconota + tor) Trimis de raduborza, 15.09 … Dicționar Român